Dagelijks werken de partners van het NPRZ om het op Zuid beter te maken voor de huidige en de nieuwe bewoners. Deze serie portretteert de mensen die zich inzetten voor een sterker Zuid. Deze keer: Ron van Gelder, projectleider van de Alliantie Hand in Hand, die als doel heeft de winkelboulevard Zuid ‘van een 4 naar een 6 of 7 te krijgen’.
Zeven jaar lang werkte Ron van Gelder aan het verbeteren van de West-Kruiskade. Hij deed het met ziel en zaligheid. Hij mingelde met buurtbewoners. Werd vrienden met ondernemers. Hing met hangjongeren. Bokste bij de lokale boksschool. Leerde het leven van de straat kennen. Bezocht scholen. Alles om de wijk écht te leren kennen en van binnenuit verbeteringen aan te brengen. Met succes: de criminaliteit daalde fors, de branchering werd beter en de straat belandde zelfs in de Loneley Planet als place to be. In 2018 werd Van Gelder gevraagd zijn kunstje nog eens te doen, maar ditmaal op Zuid. En hoewel hij eigenlijk met pensioen zou, zei hij ja. Zijn missie: Winkelboulevard Zuid uit het slop trekken.
Werk aan de winkel(straat)
Van Gelder houdt kantoor op Beijerlandselaan 167. Door de glazen gevels, staat hij in direct contact met wat er buiten gebeurt. Ondernemers en buurtbewoners trekken aan zijn raam voorbij. Van Gelder kent er steeds meer bij naam sinds hij in 2018 de uitdaging aannam om een plan van aanpak te maken voor de Beijerlandselaan en de Groene Hilledijk. Hij is niet enthousiast over de naam Winkelboulevard Zuid, waarmee deze twee straten al jaren worden aangeduid. ‘Die naam suggereert glamour en allure. Terwijl we blij mogen zijn wanneer we het hier weer een beetje toonbaar en aangenaam kunnen krijgen. Toen ik hier net kwam, vloog de troosteloosheid je aan. Deze straat was elk jaar een stukje verder af aan het glijden. Om het tij te keren, hebben we een grondig plan van aanpak gemaakt, dat aan de gemeentelijke politiek is voorgelegd.’
Minder winkels, allure terug
Een aantal belangrijke besluiten werd genomen. Eén: het inkorten van de winkelstraat. ‘Er zitten hier simpelweg te veel ondernemers, en doorgaans bieden ze meer van hetzelfde. En velen moeten het hebben van de bewoners van Bloemhof en Hillesluis; mensen die niet veel geld te besteden hebben.’ Twee: het door de gemeente aankopen van panden, om meer regie te krijgen in de straat. Drie: de straat opknappen en ervoor zorgen dat het er prettig winkelen én wonen is. ‘Het horecaplein is getransformeerd tot een sfeervol food court. Daarnaast willen we over heel de laan de luifels weghalen, om meer licht, lucht en ruimte te creëren. Waar dat mogelijk is, brengen we glas-in-lood terug in het straatbeeld. Daarnaast krijgen ondernemers chique reclame-uitingen van ons én kunnen diegenen die hun pui willen vervangen, daarvoor subsidie krijgen.’
Knock and talk-methode
Dat Van Gelder eerder met dit bijltje heeft gehakt, maakt hem de juiste man voor de klus. Toch ziet hij op de Beijerlandselaan heel andere uitdagingen dan op de West-Kruiskade. ‘Op de West-Kruiskade haalde ik de boeven er zo uit,’ zegt hij. ‘Op de Beijerlandselaan zijn de misstanden veel minder opzichtig. Ze vinden achter de gevel plaats, je ziet ze niet.’
Eén van de belangrijkste taken van het Hand in Hand-team, is het aanpakken van ondermijning in de straat. Oftewel: ondernemers die met drugsgeld panden kopen of verbouwen, met zwart geld zaken doen of de sociale verzekeringswetten omzeilen. ‘Wie op die manier werkt, maakt het voor zijn buurman onmogelijk om wel op een eerlijke manier te ondernemen.’ De afgelopen jaren werden dossiers opgebouwd van mogelijk ‘verdachte’ ondernemers. ‘We gebruiken de knock and talk-methode. Gewoon aankloppen en vragen hoe het gaat. We werken samen met het Openbaar Ministerie, de belastingdienst, de FIOD en de voedsel- en warenautoriteit om misstanden op te sporen. Inmiddels zijn er een heleboel ondernemers vertrokken die zich niet aan de regels hielden.’
Plicht aan de stad
De Beijerlandselaan en de Groene Hilledijk van een 4 naar een 6 of 7 brengen, is het doel dat Van Gelder zich heeft gesteld. Geen makkelijke klus, wel een heel leuke, vindt hij zelf. ‘Ik heb heel mijn leven in en aan Rotterdam gewerkt. Toen ik werd gevraagd mijn kennis en kunde voor dit gebied in te inzetten, vond ik dat ik het verplicht was aan de stad om mijn energie ook in deze kant van de Maas te steken. Moeilijke gebieden als deze hebben ervaren mensen nodig. Mensen die graag met hun voeten in de klei staan, zoals ik. En, eerljik is eerlijk: mijn carrière zou niet compleet zijn, als ik nooit iets op Zuid had gedaan.’
Wanneer Van Gelder, nu 69 jaar, dán van plan is met pensioen te gaan? ‘Wanneer ik hier niet meer nodig ben. Eerder niet.’