Dagelijks werken de partners van het NPRZ om het op Zuid beter te maken voor de huidige en de nieuwe bewoners. Deze serie portretteert de mensen die zich inzetten voor een sterker Zuid. Deze keer: Annet van Otterloo, algemeen coördinator van de Afrikaanderwijk Coöperatie.

Een Libanees buffet, Marokkaanse luch of Pakistaanse bruiloftshapjes? Niets is de medewerkers van De Wijkkeuken van Zuid te dol. Hier werken getalenteerde thuiskoks uit Rotterdam-Zuid aan uiteenlopende cateringopdrachten met ingrediënten van de Afrikaandermarkt of andere lokale adressen. ‘Elke medewerker brengt zijn eigen culturele achtergrond mee,’ vertelt Annet van Otterloo, die als coördinator van de Afrikaanderwijk Coöperatie van het begin betrokken is bij dit project, ‘maar ook zijn eigen kwaliteiten: de een maakt waanzinnige soepen of salades, de ander kan weer heel goed plannen of slim inkopen. De een is vier dagen beschikbaar, de ander twee. Samen vormen ze een sterk team, met hun onderlinge diversiteit als belangrijkste kracht.’

Inkomen uit arbeid
De Wijkkeuken is één van de projecten van Afrikaanderwijk Coöperatie, een organisatie die bedrijfjes opzet rondom de productiekracht van de wijkbewoners in Afrikaanderwijk. Van Otterloo. ‘Het gaat om mensen die van alles kunnen, maar om de een of andere manier geen betaald werk hebben. Die niet één op één in een vacature passen, ook niet zo heel geschikt zijn als zzp-er, maar in groepsverband heel goed een klus kunnen klaren. Wij koppelen hun productiekracht aan betaald werk dat in de wijk voor het oprapen ligt. Zo doet De Wijkkeuken cateringklussen, werkt Het Wijkatelier aan textielproducties en maakt onze schoonmaakdienst SCHOON voor Vestia Rotterdam Feijenoord de portieken schoon. Mijn rol is het zoeken naar nieuwe ontwikkelkansen, zodat we meer wijkbewoners aan betaald werk kunnen helpen, en het bedenken van nieuwe modellen waarop we vraag en aanbod van arbeid in onze wijk op elkaar kunnen afstemmen.’

Mentaliteit
Van Otterloo studeerde Sociale Geschiedenis in Leiden. Ze studeerde af op migratiestromen en kwam hierdoor ‘vanzelf’ in Rotterdam terecht. Daar ontmoette ze kunstenaar Jeanne van Heeswijk van Stichting Freehouse. Freehouse ontwikkelde Het Wijkwaardenhuis, de voorloper van Afrikaanderwijk Coöperatie, dat Van Otterloo nu coördineert. ‘In die tien jaar is er heel veel gebeurd,’ zegt ze. ‘Elke drie maanden veranderden de omstandigheden, moesten we schakelen en onze projecten aanpassen.’ Wat ze met Zuid, en in het bijzonder met Afrikaanderwijk heeft? ‘Ik hou van de mentaliteit hier: mensen zijn bereid te ondernemen, nooit is iets te gek. Dat komt soms voort uit het feit dat ze vaak niets te verliezen hebben, wat een triest gegeven is. Maar die mindset helpt wel als je dingen wilt uitproberen die mogelijk baanbrekend zijn. Voor mij persoonlijk is het heel waardevol om in zo’n diverse organisatie samen te werken. De verschillen in culturele achtergronden, opleidingsniveaus en de manier waarop we naar de wereld kijken, is leerzaam voor alle partijen.’

Van twee middagen naar 40 uur
Hoe projecten als De Wijkkeuken een mensenleven kunnen veranderen, ziet Van Otterloo onder haar ogen gebeuren: ‘In het begin hadden we hier vrouwen in De Wijkkeuken, wier echtgenoten buiten voor het hek stonden te wachten tot ze klaar waren. Dat gebeurt nu niet meer: die vrouwen zijn zelfstandig geworden. Ook waren sommige van hen eerst maar twee middagen per week beschikbaar, en werken zij nu veertig uur. Omdat ze het werk zo leuk vinden, omdat het ze een goed gevoel geeft om betaald werk te doen, en soms ook omdat de buurvrouw óók veertig uur draait. Dat is ook het voordeel van werken in groepsverband: men steekt elkaar aan.’
In Tuindorp Vreewijk is twee jaar geleden ook een wijkcoöperatie gestart. Daar worden wijkbewoners worden nu betaald om het groen in de wijk te onderhouden. ‘We zijn nu aan het onderzoeken in welke andere wijken in Rotterdam we van waarde kunnen zijn,’ vertelt Van Otterloo. ‘Ik hoop dat we met de Wijkcoöperatie een andere manier van samenwerken kunnen initiëren en zo meer mensen een plek kunnen geven waarin ze gelukkig zijn. Waar nieuw perspectief is en iedereen gewaardeerd wordt.’